Mam napownicę, sialalalalala!

Moja pracownia powiększyła się o nowego członka. Długo rozważałam zakup napownicy, ale kiedy po kolejnym ściskaniu nitów napownicą ręczną (a robiłam to codziennie...) bolała mnie ręka tak, że NIE MOGŁAM SPAĆ, powiedziałam 'dosyć'. Pomyślałam sobie, że 250 zł to nie jest wcale tak dużo, a ja torebki chcę szyć i teraz, i w przyszłości, więc dobra napownica jest mi potrzebna. Jeszcze tego samego dnia zamówiłam dużą praskę. Kurier dostarczył mi ją dzień później i oto jest!

Piękna, zielona, nieskomplikowana. Póki co, do stołu jeszcze nie przytwierdzona, ale już na chodzie. Kilka torebek znitowała już pierwszego dnia. Poszło szybko i... bezboleśnie! Skłamałabym, gdybym powiedziała, że przy takiej prasce nie trzeba użyć siły. Trzeba, jednak nie samymi dłońmi i nie w dziwnej pozycji, tak jak to robiłam mocując nity napownicą ręczną. Oh, na samo wspomnienie o tym boli mnie ręka!

Teraz powoli trawię poważniejszy i droższy zakup - maszyny przemysłowej. Mój Singer...
 Nie od wczoraj miałam z nim problemy, one zdarzały się od samego początku, od kiedy tylko Singer jest w moim posiadaniu. Starałam się rozwiązywać problemy na różne sposoby, kupiłam dobre nici, kupiłam różnego rodzaju igły. To pomagało, ale na chwilę. Filc jest bardzo grubym materiałem, a ta cała impregnacja wcale maszynie nie służy. Wczoraj maszyna ewidentnie zakończyła współpracę ze mną i szukam, szukam, szuuuuuuuukam maszyny, która mnie nie zawiedzie.

Ostatnio uszyte torebki, w samych szarościach. Pooglądajcie sobie :)